LAngolo della poesia

A me matri ! di Gianni Farruggio 

Tu mi criscisti , mi mannasti a scola
appoi mi mittisti l'ali e mi dicisti vola,
e iò vulài 'ntra paisi strani,
senza pinzari ca ti lassaiu 'nte peni.

Partìi e ti lassai sula,
cumu na varca senza vila,
a testa frasturrnata l'occhi chini
e senza sangu tutti li to vini.

Ti lassaiu sula , partìi luntanu,
ma vidu ancòra ca mi stenni a manu
mi salutàvi, dicevi torna,
t'aspettu cca, cuntu li me jorna.

Ora c'haiu furrìatu menzu munnu,
e l'haiu vistu quasi finu 'nfunnu,
ora m'arripuosu e pensu a tia,
ccu tantu amuri e tanta nostalgìa.

E pensu quantu beni mi vulìvi,
e quantu cosi belli mi dicìvi:
"Attentu nun sudàri..s'annunca t'arrifriddi",
e dusci, dusci, mi mittevi i mani 'nte capiddi !

M'accarizzavi, mi strincivi forti,
siparari ni po' sulu la morti.
La morti 'npitiusa t'arrubbau
e luntanu, luntanu di mia ti purtau

Si fici tardu , passanu li me anni,
tra gioi, duluri e peni ranni,
stancu è u me cori, stanca è la testa,
ma prestu nni 'ncuntramu e sarà festa !